Monday, 13 August 2007

ความสุขที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด

Category: Other
ความสุขที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด จากที่คิดว่าการเดินทางไปถ่ายเชียงใหม่คราวนี้ต้องเจอเรื่องหนักกับตำเเหน่งไม่คุ้นเคย คิดเเค่ว่าก็ทำให้ดีที่สุดเท่านั้นก็พอ ตอนเเรกไม่คิดอยากจะรับงานนี้เท่าไหร่ เเต่พอได้ไปคุยเห็น story board รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที มันไม่ใช่โฆษณาขายของเหมือนอย่างที่ผ่านมา เป็นโครงการถนนสีขาวที่จะออนเเอร์ตอปีใหม่ เรื่องราวเกี่ยวกับเเม่ที่พูดถึงลูกชายที่อยู่ห่างไกลกัน เเต่มีความรักความผูกพันให้เเก่กันเสมอ สิ่งที่เเม่อยากได้จากลูกก็คือ การที่ได้เห็นหน้าลูกเท่านั้นไม่ต้องการอะไรที่เเพงราคาล้นฟ้า เเค่ลูกปลอดภัยเเม่ก็ดีใจ สารภาพเลยว่าตอนฟังผู้กำกับอธิบายคิดถึงหน้าเเม่เหลือเกิน เป็นหนังที่ดีมากๆ เลยตกลงรับทำ ตัวเเสดงก็หาจากที่เชียงใหม่เป็นเเม่ลูกกันจริงๆ ซึ่งเพื่อนที่ทำหน้าที่castingได้หามาไว้พอสมควรเเล้ว ก่อนที่จะขึ้นไปก็เตรียมงานเหนื่อยพอควร ใกล้วันถ่ายทำก็เเอบหวั่นในใจเพราะพี่ผู้กำกับพูดออกมาเองเลยว่ามั่นใจในตัวเอ้ยมากเพราะทำงานละครเเละหนังใหญ่มาน่าจะทำเรื่องการเเสดงได้ดี ไม่ได้รู้อะไรเลยว่ายิ่งพี่พูดหนูยิ่งกดดัน เหอๆๆ รู้สึกไม่ดีเลยเวลามีคนมาฝากความหวังไว้ที่เรา เเต่ก็ได้เเค่ยิ้มๆตอบเเค่ว่าจะทำให้ดีที่สุด ก่อนถ่ายได้ไปเจอนักเเสดงเเต่ละคนน่ารักมากๆ ยิ่งตอนฟังเเม่เล่าเรื่องลูกชายว่าทำอะไรให้เเม่บ้าง ไม่ว่าจะคอยดูเเลตอนเเม่ป่วย ซื้อของมาให้ ทำทุกอย่างให้เเม่สบายใจ ฟังไปเรื่อยๆเเอบกระซิบถามเพื่อน "ผู้ชายคนนี้ยังโสดหรือเปล่าเนี่ย รักเเม่ขนาดนี้ ทำหัวใจเราหวั่นไหว" เพื่อนขำร่วนเลย บอกนานๆจะเจออาการเพ้อของเอ้ยสักทีเเหม...เเอบบอกความลับของสาวๆให้ฟัง เลยว่า ส่วนใหญ่สาวๆจะชอบผู้ชายที่รักครอบครัวเพราะนั่นหมายถึงผู้ชายคนนี้รู้จักรักรู้จักให้ คนที่เเม้เเต่พ่อเเม่ยังไม่สนใจเเล้วจะมารักอะไรเรา นี่คือสิ่งที่ผู้หญิงส่วนมากเขาคิดกันนะจ๊ะ เเอบกระซิบบอกเลยเพื่อนก็ตอบออกมาว่า "โสด" ยิ้มร่าเลย ถึงหน้าตาจะธรรมดาเเต่นิสัยดี น่ารักอย่างนี้ ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็สน อิอิ ทำงานคราวนี้ทำให้รู้สึกดีกับหนุ่มขึ้นเยอะ เปรยๆกับเพื่อนว่า "เออ ผู้ชายดีๆยังมีอีกเยอะเลยเนอะ" "ใช่สิ อย่างเราก็ดีนะ" (โฆษณาตัวเองซะงั้น) "เเต่เเกโชคร้ายไปหน่อยเจอเเต่ผู้ชายไม่ดี เลยอคติ" ก็จริงอย่างที่เพื่อนพูด นานๆเจอคนดีๆเลยเเอบปลื้ม อิอิเข้าเรื่องงานต่อ วันถ่ายจริงก็มาถึง เหอๆๆ ออกเเนวตื่นเต้นปกติไม่เคยสั่งกล้องเอง เวลาสั่งถ่ายทีต้องเเยกประสาทมากๆ ยิ่งนักเเสดงที่ไม่เคยทำงานอย่างนี้มาก่อนยิ่งตื่นเต้นต้องคอยบิ้วให้เขาคลายกังวล การเล่นต่อหน้าคนสามสิบคนทำให้เกิดอาการตื่นเหมือนกันอย่าว่าเเต่นักเเสดงเลยให้คนเบื้องหลังไปอยู่หน้ากล้องยังเกร็ง เเต่นักเเสดงก็น่ารักมากๆ พยายามเต็มความสามารถพอเริ่มชินกับการทำงานทุกอย่างก็ราบรื่นมาสะดุดตรงโปรดิวเซอร์ที่ชอบโชว์พาวเวอร์ของตัวเองนี่เเหละ จู่ๆมาตะโกนว่าเรื่องเปลืองฟิล์ม โวยวายจนคนอื่นงงว่าอะไรกันเนี่ย เเต่คนที่น่าห่วงสุดคือนักเเสดงที่เขารู้สึกว่าตัวเองทำผิดทำให้เปลืองฟิล์มคราวนี้เกิดอาการพูดผิดพูดถูกจากที่กำลังดีเลยเเย่ลงเลย ขอบอกว่าถ้าไม่เห็นเเก่เพื่อนเห็นเเก่คนอื่นๆ อาจจะมีสวนกลับ เเต่ทำอะไรไม่ได้ จริงๆเห็นเขามาตั้งเเต่ตอนฝึกงานร่วมงานกันกี่ครั้งก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เฮ้อๆๆ คราวนี้ต้องขอเวลานอกคุยกับนักเเสดงใหม่ โปรดิวเซอร์ไม่ได้รู้อะไรเลยว่าลูกชายเขาเเอบมองหน้าอย่างไม่พอใจอยู่นานพอควรคราวนี้เลยต้องคุยกับทั้งเเม่ทั้งลูกเลย เดี๋ยวจะเกิดเรื่องเหอๆๆ นั่งดูฉากที่เเม่กอดลูกชายที่กลับมาเยี่ยมบ้านเกิดอาการคิดถึงเเม่จับใจอยากกลับมากอดเเม่เหมือนกัน ยิ่งได้ถ่ายเเม่ลูกคู่ที่สองยิ่งประทับใจทำคนในกองน้ำตาซึมเมื่อเเม่กอดกับลูกชายเเล้วร้องไห้โฮออกมาด้วยความตื้นตันเพราะปกติไม่ค่อยกอดกันคราวนี้ลูกชายเลยร้องตาม มีผลต่อตัวข้าพเจ้าที่sensitiveอยู่เเล้ว บ่อน้ำตาเเตกตาม นั่งอยู่หน้าเซ็ตไปน้ำตาหยดไป สั่งคัทยังเสียงสั่น เเงๆๆๆ หนูคิดถึงเเม่ เเต่ก็ซึ้งดี พอเลิกกองโทรหาเเม่เลย ไม่ใช่เอ้ยคนเดียว ผู้กำกับก็เป็น ฝ่ายเสื้อผ้าปาดน้ำตากันป้อยๆ ทำงานนี้เสร็จรู้เลยว่าความรักของเเม่ยิ่งใหญ่กว่าที่เราคิดถ่ายสองวันถือว่าพอใจกับสิ่งตัวเองทำถึงเเม้จะอารมณ์เสียไปบ้างเเต่รู้สึกว่าควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ดีขึ้น นิ่งขึ้น ความใจร้อนลดลงไปอาจเป็นเพราะโตขึ้นเเละก่อนหน้านี้เจองานที่ต้องคุมเรื่องอารมณ์มาพอควร รู้สึกเลยว่าใจเย็นกว่าเมื่อตอนเรียนเยอะเลยโชคดีที่เจอผู้กำกับใจดี เลยทำงานเเบบสบายใจ มีอะไรเสนอได้ตลอด ค่อนข้างโอเค ความหวั่นๆเลยลดลงยิ่งนักเเสดงน่ารัก อิอิ คอยดูเเลเอาใจใส่ เเละตั้งใจในการทำงานดีกว่าดาราบางคนเสียอีกทุกอย่างเลยราบรื่นเป็นงานที่ทำไปเเล้วมีเเต่ความสุข รวมไปถึงเรื่องราวของโฆษณาทำให้คิดถึงเเม่ ทำไปเเล้วรู้สึกตื้นตันจริงๆ นี่เเหละความสุขในการทำงาน ได้ทำในสิ่งที่รักเเละรักในสิ่งที่เราทำ
Prev: พลังอันยิ่งใหญ่ ต้องมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่Next: เรื่องของความคิดถึง

Link: http://devilaei.multiply.com/reviews/item/8