Wednesday 23 April 2008

Dreams : อยากทำหนัง....แต่ฉันไม่มีตัง(และโรงฉาย) ทำไงดี

LINK: http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=365daytodream&month=07-2007&date=24&group=1&gblog=41
Funny Ha Ha......อยากทำหนัง....แต่ฉันไม่มีตัง(และโรงฉาย) ทำไงดี.......

ซื้อ ไบโอสโคปฉบับใหม่มาอ่าน(หน้าปกแฮรี่พอตเตอร์) อ่านตรงคอลัมน์ หนังที่ช่วงนี้กำลังฮิตสุดๆ(สำหรับคนอยากทำหนัง) เขาเรียกว่าแนวมัมเบิ้ลคอร์ รายละเอียดไปหาอ่านกันเอาเองนะครับ แต่สรุปสั้นๆได้ว่า หนังแนวนี้คือ หนังทุนต่ำ(มาก) ประมาณว่าผู้กำกับเอาเงินเก็บจากงานประจำแล้วทำหนังด้วยตัวเอง โดยไม่คิดถึงว่าพอทำเสร็จแล้วจะเอาไปให้ใครดู!!!! ส่วนใหญ่ทำเสร็จแล้วก็จะเอาหนังส่งไปตามเทศกาลต่างๆ แล้วก็โปรโมตหนังตัวเองผ่าน myspace อ่านจบแล้วอยากหาหนังเล่านั้นมาดูซะจริงๆ แต่จะไปหาจากไหนละนี่.........
แต่ด้วยความพยายามในที่สุดก็ได้หนังกลุ่มนี้มาดูเรื่องหนึ่งเอ่อ เป็นแบบ ซาวด์แทร็ก แถมไม่มีซับไทยด้วย.......
เรื่องนั้นชื่อเรื่องว่า Funny Ha Ha พอได้แผ่นมาตื่นเต้นมากเพราะว่าอยากรู้ว่าหนังจะเป็นแบบไหน และแล้ว....นี่มันหนังอะไรกันนี่......นางเอกเดินไปเดินมา เดี๋ยวทำเหมือนจะกลับรักกับแฟนเก่า แต่ดันไปจูบกับคนที่เพิ่งรู้จัก จากนั้นก็ไปจูบกับเพื่อนสนิท ไม่พอยังมีหนุ่มในที่ทำงานมาชอบ และหนังก็จบลงแบบว่า......โปรดจินตนาการตาม
หลังจากนางเอกรู้ว่าแฟนเก่าดันแต่งงานแล้ว ก็เลยออกไปเที่ยวกับหนุ่มในที่ทำงานที่มาจีบแบบหื่นๆ แล้วเหมือนจะเป็นการเดทที่ดี แต่ไอ้หนุ่มคนนั้นดันทำพฤติกรรมบ๊องๆ ทำให้นางเอกรับไม่ได้หรือรับได้ก็ไม่รู้(เพราะแปลไม่ค่อยออก) แต่ไอ้หนุ่มคนนั้นก็จากไป ในคืนนั้นเอง แฟนเก่า(ที่แต่งงานแล้ว) มาหานางเอกถึงที่บ้าน แล้วก็คุยๆกัน(ไม่รู้คุยอะไรแต่ถ้าเดาก็คงประมาณว่ามาขอโทษที่ไม่ได้บอกเรื่องแต่งงงานอะไรประมาณนั้น) นางเอกคงให้อภัย แล้วเช้าวันต่อมา นางเอกไปหาแฟนเก่าที่ทำงาน แล้วก็ออกมาเดินคุยกันแล้วก็นั่งที่สวนสาธารณะ มองคนร่อนจานบิน แล้วก็นินทาคนร่อนจานบิน แล้วหนังก็.......จบ
หนังจบ แต่ชีวิตผมไม่จบตามหนังอะ ดูจบอารมณ์ประมาณว่า อย่างนี้ตรูก็ทำได้........และหนังอย่างนี้แหล่ะที่ตรูอยากทำ.........ทำไมถึงอยากทำเหรอครับ........แบบว่าผมว่าหนังมันจริงใจดีครับ.........ดูแล้วเหมือนดูชีวิตตัวเองเลยครับ......ใครว่าช่วงเป็นวัยรุ่นลำบากที่สุด อันนี้ขอเถียงเลยครับ ช่วงตอนที่ทำงานมองหาความมั่นคงชีวิตนี่แหล่ะยากสุด....เพราะมันต้องเลือกระหว่างความมั่นคงในอนาคต กับความฝันที่ติดมาตั้งแต่วัยรุ่น...ดูอย่างผมนี่ซิครับ.......งานมั่นคงแล้ว...........แต่ไม่เห็นมีความสุขเลย....จะทำให้มีความสุขก็ได้ ถ้าทำ ก็ต้องลืมฝันที่เคยฝัน(เป็นผู้กำกับหนังหรือเป็นอะไรก็ได้ที่คนอื่นยอมรับ).....แต่ถ้าทิ้งงานที่มั่นคง แล้วไปหาฝัน(ที่มันไม่มีทางเป็นจริงหรือเปล่า) คนทั่วไปก็หาว่าเพ้อฝัน แล้วคนวัยอย่างผมควรทำไงดีอะ
ตอบยากครับ คนอื่นก็ค่อยๆคิดกันไปละกันครับ ผมมีคำตอบให้กับตัวเองแล้ว
ผมก็จะเอาเงินจากงานที่มั่นคง มาทำหนังจากความฝันของผม อย่างที่บอก
อยากทำหนัง....แต่ฉันไม่มีตัง(และโรงฉาย)ทำไงดี
ก็เก็บเงินมาทำหนัง แล้วส่งไปตามเทศกาลซิ
นี่แหล่ะคือคำตอบ

LINK: http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=365daytodream&month=07-2007&date=24&group=1&gblog=41