Dreams : เธออยากเป็นผู้กำกับหนัง อยากทำหนังสักเรื่อง

LINK: http://emeiny.spaces.live.com/?_c11_BlogPart_BlogPart=blogview&_c=BlogPart&partqs=amonth%3D12%26ayear%3D2005
28 ธันวาคม
ไปสวนลุมกับสองสหาย+หกล้มเจ็บเข่า
เมื่อวานนี้ไปสวนลุมมา กะเพื่อนสุดlove ยูริ และสมชาติ
ไม่ได้เจอเพื่อนตั้งเป็นปีๆ ในที่สุดมันก้อมีศักยภาพในการมาเที่ยวกันเพื่อนแล้น
ความจิงก้อต้องไปวาดรูปให้เสร็จแต่ก้ออะนะวาดไม่เสร็จ
เริ่มตั้งแต่เช้ามา
ตื่นมาไรเนี่ย ฝนตก (ทำไมมันมาตกวันนี้เนี่ย ไม่เข้าจาย)
นัดเพื่อนไว้ 7 โมงครึ่งที่อู่ กว่าจะได้ไปถึง ก้อ 8 โมงรอรถอีก
(ก้อไอ 29 ก ออกช้าฉิบ)
ไปถึงที่จุฬาก้อ ประมาณ 11 โมง ด้วยความชิวจัด เลยพาเพื่อนเวะกิน ไอติมบัญชีก่อน
จากนั้นก้อเดินไป สวนลุม
เพื่อนเริ่มบ่นแระ
"ไหนอ่ะสวนลุมอ่า ชั้นเหนื่อยแระน้า"
"เด้วก้อถึงแก"
"ชั้นยังไม่เห็นสวนเลยนะ"
(อีสมชาติบ่น)
ขณะกำลังเดินนั้นเอง (ตอนนั้น อีสองคนนั้นกำลังคุยเรื่อง งานศพอาจานใหญ่อยู่)
พรี้ด
โอ้ยเจ็บอะ ชุลิกาก้อลื่นไถลตกจากฟุตบาท บริเวณแถวคณะเศรฐศาสตร์
(เดินก้อบ่อยล้มได้ไงฟระ เพราะฝนตกแน่เรย)
ลงไปเต็มๆ สองเข่า เจ็บมากๆ เลือดไหลเลย ต้องไปล้างขาด่วน
จากนั้นก็เดินกะเผลกๆกะแผลก กว่าจะถึงสวนลุม
ไอเพื่อนก้อบ่นเข้าไป
**แกหลอกชั้นมาอีชุลิกา
(ความจริงมันก้อเดินไกลจริงๆแหละ แต่ชั้นอย่ากให้พวกแกร่างกายแข็งแรง)
ในที่สุด สามสหายก้อเดินทางมาถึงสวนลุม แต่
จำที่วาดไม่ได้ 55+ กว่าจะหาเจอก้ออะนะ เกือบเที่ยง ปูเสื่อนั่งกันสบายจาย แต่อากาศดีนะ ไม่ร้อนด้วย

วาดๆ ไปสักพักตามที่วาดแผนกันไว้แล้ว ก้อมีลุงขี่จักรยานมา ส้มตำ ไก่ย่าง น้ำตก ประมาณนั้น
(direct sales นะเนี่ยนะ)
**เอาค่ะๆๆ
ก้อนั่งกินกันอีก (จะสังเกตว่าวาดรูปได้น้อยมาก)
ตอนเก็บ อีสมดันทำ ส้มตำหกใส่เสื่อ เหม็นเชียละ (ตกนำเสื่อมาซักอีก)
****วาดไปวาดมาก้อปวดหัวหละ ต้นไม้ตั้งเยอะ ก้อเลย วาดไม่เสร็จ
555+ ในที่สุดก้อต้องกลับมานั่งเทียนเขียนที่บ้าน
แต่มันก้อโอเคอะนะ ได้เจอเพื่อนขำๆ อ่ะ
ความจิงมีต่อแต่ ขี้เกียจเขียนแระ




16:30 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (3) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blog26 ธันวาคม
ปีนี้ดูไรบ้าง แฮะ my movies review

mode : ดึกแล้วนะ เหงาใจ

***Movie Review : Part I


บล็อกนี้มันจะยาวมั่กๆ รวมรวมความเพ้อคลั่งในการดูหนังของผมไว้ในบล็อกนี้
มันก้อดีนะ ถ้าวันนึงเรามาอ่านแล้วก้อจะ อ๋อ ตอนนั้นกูดูเรื่องนี้ตอนนี้เหรอ ไปดูกะใครไรเงี้ย
ก้อไม่รุจะมีคนอ่านป่าว แต่ก้อขำๆนะ เป็นการวิจารณ์หนังไปด้วย
ที่แน่ๆ ถ้าไม่มีคนอ่าน ก้อถือว่าเก็บไว้เป้นอนุสรณ์ ของการดูหนังปีนี้หละกัน

ปีนี้เป็นปีที่สอง ที่จดบันทึก
ก้ออยากรู้ไงว่าปีนึงๆ เราดูหนังสักกี่เรื่อง ถึงร้อยป่าว
รู้สึกว่าปีที่แล้ว จะ ประมาณ 86
ส่วนปีนี้อ่ะเหรอ ก้อใกล้สิ้นปีแล้ว ยอดอยู่ที่ประมาณ 93
แต่สวนใหญ่ดูแต่วีซีดีนะ แหะๆ
ไม่น่าถึงร้อย เพราะช่วงนี้อยากดูแต่หนังจีนชุด 555+
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เริ่มเลยละกัน
January

the majestic
# หนัง(ไม่ดัง)ของ จิม แครรี่ ที่ไม่ดังเพราะมันไม่ใช่หนังตลกอ่ะสิ นับว่าผิดแนว จำไม่คอยได้แระว่าดูแล้วเป็นไง เหอๆ เรื่องราวของนักเขียนกตกสะพานความจำเสือม ที่หลงไปในหมู่บ้านเล็กๆแล้วคนในหมู่บ้านเข้าใจว่าเป็นคนในหมู่บ้านที่หายไป จิมจึงช่วงซ่อมโรงหนังชื่อ majestic และได้เรียนรู้อะไรมากมาย ขนาดจำไม่ได้นะเนี่ย 555+ รวมๆแล้วไม่ถึงกับชอบ แต่ก้อไม่ได้เกลียดอะไร เพราะรักจิมอยู่แล้น
I Robot
# อืม เรื่องนี้หุ่นยนต์ๆ คำเดียว (จำไม่ได้)
The Village
# ว่ากันว่าถ้าเราคาดหวังอะไรไว้มาก เราคงจะผิดหวังถ้ามันต่ำกว่าที่คาดไว้ ความรู้สึกเหมือนตอนดู sign และ the unbreakable ว่าอืม แค่เนี้ยเหรอ พี่มาโนช คงทำให้เราคาดหวังจาก six sense มากไปหน่อยนะ การหักมุมก้อยังมี แต่ก้ออ่ะนะหักแบบเนี้ย
Noi Albinoi
# หน้งติสแตกจากนอร์เวร์ หรือสักประเทศอ่ะแหละ




0:56 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (3) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blog24 ธันวาคม
PHilos Logics วิชาเห้ ไรเนี่ย+มีเรื่องขำๆจาเล่า
วันนี้ ไปสอบ PHILOS LOGIC ปรัชญาและตรรกวิทยา
ไม่รู้เรื่องเลย ทำไปจะอ้วก รู้สึกว่าเขียนไม่ไหวแล้วเม่งเอ้ย คิดไม่ออก
ไอวงกลมออยเลอร์ก้อวาดไม่รู้ พิสูจน์เหตุผลไม่ได้ว่า มัน valid หรือ invalid
ทำไมมันยากอย่างงี้อ่า
**** ทำไม่ได้เลยอ่า
ถ้าเลือกได้ผมคงไม่ลง แต่มันเลือกไม่ได้นะสิ ก้อมันบังคับนิ
ได้ข่าวว่าเรียนไป 3 คาบเอง และ สามคาบนั้นก้อ
หลับ 1 นั่งเมาท์ 2 = ไม่รุเรื่องเลย (แล้วมันจะรู้เรื่องมะเนี่ยยย)
หวังว่าคงไม่ F นะ หวังว่า


มีเรื่องขำๆจะเล่าหล่ะ อิอิ
ความจิงมันก้อไม่ขำเท่าไรอ่ะนะ

ก้อเด้วนึกก่อง อืมเมื่อวันก่อน วันพฤหัสมั้ง ตอนที่ลงรถไฟฟ้าสถานีหมอชิตอ่ะ
ขณะกำลังเหม่อๆ อยู่ ก้อ มีผู้ชายเข้ามาทัก แว้ก
แอ่ๆๆๆ ตกใจล่ะซี อ่ะเล่าต่อๆ เล่าเป็นเรื่องสั้นดีกว่า(ที่มันเกินจิงนิดหน่อย)55+

**ในขณะที่นางสาวแมวกำลังเหม่อลอยใจก็คิดไปถึงนู่นถึงนั้น
"เอ่อ ชื่อ ชุ ใช่มั้ย"
**นางสาวแมว(แอบ)ตกใจมากเพราะหันไปพบชายหนุ่มหน้าขาวๆ ใส่เหล็กดัดฟัน(เป็นเด็กจุฬา)
ที่เธอเห็นตั้งแต่ชานชาลาที่สยาม ได้ข่าวว่าซุบซิบไร อาจจะมองผ่านไปข้างหลัง
(จ้องหน้ากุไมว้า) ดูไปหน้าตาก็คุ้นๆ ไม่รุเคยเห้งที่ไหน
"ตกใจหมดเลย"
"อ่าว เหรอ ขอโทดด้วยนะ" หนุ่มหน้าขาวหน้าเจื่อนนิดหน่อย(คิดในใจกุมาทักยายนี่ทำไมเนี่ย)
"เพื่อนตั้ม ป่าว" นางสาวแมว พยายามจะมั่ว
"อืม ใช่ๆ" (โหถูกด้วยแฮะ)
**แล้วทั้งสองก้อออกจากชานชาลา
"สอบเสร็จแล้วสิ เราเพิ่งสอบเสร็จวันนี้เอง"
"ยังอ่ะ สอบศุกร์กะเสาร์แล้วก้อ 12 มค แนะ"
"คณะไรเหรอ" (ที่แท้ก้อจำได้แต่ชื่อ 55+)
"นิเทศ"
"ชื่อไรเหรอ"
"เอ่อ ชื่อ วิท "
**แล้วทั้งสองคนก้อไปคนละทาง ดุจผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ชายเลี้ยวขวา

****จบ******

เขียนเพื่อ แฮะๆ ก้อไม่ไง ถ้าเป็นเพื่อนของเพื่อนนะ เค้าคงไม่ค่อยเค้ามาทักหรอกใช่ม้า
แสดงว่า แกคงไปทำอะไรประหลาดๆ แน่ เค้าถึงจำแกได้ หรือไม่บนหน้าก้อบ่งบางว่า
ชื่อ ชุ

แต่นายนี่เป็นคนมีมนุษสัมพันธ์ดีนะ หวังว่าคงได้เป็นเพื่อนกัน (ต้องไปสืบหาก่อง 55+)

ปล. เหงาใจใครช่วยที


ลิงค์รูปเป็นเล้น แค่ html ธรรมดาเอง ทำไมคิดไม่ออกตั้งนานแล้วเนี่ย (รูปนี้หน้าตาทอมจัง)




18:25 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (3) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blog23 ธันวาคม
ข ส ม ก ทำ กูนอย มาก
เช็ดดด วันนี้เกือบไปสอบไม่ทัน เพราะรถเมล์แท้ๆ
อุตสาห์ ตื่นเช้า กะว่าจะไปเขียนสมุดปีใหม่ให้คนบ้างอื่นบ้าง
(ที่คณะเราจะมีสมุดอวยพรปีใหม่เรียงตาม ไอดี ติดไว้ที่บอร์ดอ่ะ)

ตื่นเช้านะ แต่ ก้อ ไม่ค่อยได้ประโยชน์ไรเท่าไร
เพราะสมองกูหลุดลอยไปที่ไหนสักแห่งอันไกลโพ้น (เพ้อแระ)
ทอดไข่เจียวกินด้วย (ทำกับข้าวเป็นนะเฟร้ย)
ออกจากบ้าน ก้อ 8 โมง
ระหว่างนั่งมอไซค์ ก้อนึกได้ เช็ดดด ลืมมือถือ แต่ก็ ไม่เป็นไร ไม่เคยมีคนโทรมาอยู่แล้ว (เศร้า)

ปลอดโปร่ง โล่งสบาย ไม่มีมือถือ ความจิง มนุษย์เราตั้งแต่สมัยนานมาแล้วก็ไม่มีมือถือ
ทำไมเด้วนี้ มือถือกลายเป็นอวัยวะที่ 37 ไปแล้ววะ เคยมะออกจากบ้านแล้วไม่ได้ยินมือถือคนอื่นดัง
ไ ม่ มี หรอก หุๆ

ต่อ พอถึงป้ายรถเมล์ ก้อขึ้น 95 ไปลงอู่ เพื่อขึ้น 29 ก เพราะว่า มันจะไปทางวิภาวดีกะว่าแม่งเร็วกว่าชัวร์
แต่วันนี้รถติดถึงป้ายบ้านเลย เซ็ง
พอถึงอู่ ก็นั่งรอครับ รอเมื่อไรรถมันจะมาจอดที่มันจะออกว่ะ
ก้อโอเค ปกติกูก็รอ ว่ะ อ่ะ ก็รอไป
8.30 ยังไม่มา
8.45 เริ่มอ่านหนังสือไม่ได้แระ แสดด กูจะไปสอบ ıntro to ad ทันมั้ยเนี่ย
รถมาจอด 9 โมง จอดแล้ว
ยัง ย้าง ไม่ออก (สาดด)

เด้วมาพิมพ์ต่อ (เวลาหมดคอมหอกลาง)

13:49 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (2) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blog13 ธันวาคม
ปลดปล่อย
นี่มันวันอะไรกัน ทำไมมันหม่นหมอง อย่างนี้อ่ะ ตื่นมาก็เซ็งเลยหว่ะ
เอาเถอะ ไปเรียน ดีกว่า หว่ะ

สู้ๆๆๆๆ ตาย

blog นี้ ไม่มีสาระเลย

ช่างเถอะแต่วันนี้ เขียนได แม่งทั้งวันดีกว่า

กุ รักโลกนี้หว่ะ อย่างน้อย ยังมีสิ่งสวยงามให้ชื่นชม

love everyones10:04 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (1) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blog07 ธันวาคม
สิ่งเล็กน้อย get A เบียร์เชียร์!!!!!

ความจริงมันเป็นเรื่องเล็กมากเลยน้า แหะๆ ก้อแค่งานวิชา visual art งานที่สอง ได้ A เย้เย้ๆๆ (ได้เอก็ดีแล้น นึกว่าจะได้ต่ำกว่านี้ แต่มีคนได้ เอ บวกด้วยน้า หุๆ) ได้ A ติดกันสองงาน แหม เราควรภูมิใจกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ ใช่ม่ะ

ไม่รู้จะได้อีกป่าว เพราะอาทิตย์หน้า ก็ไปสวนลุม (จะรอดมั้ยเนี่ย) วาดต้นไม้ไม่เป็นอ่า perspective ก้อไม่ค่อยรู้เรื่องกะเค้า หุๆ

ว่าแต่ งานแรกเรานะ หายหว่ะ ไม่รู้หายไปไหน ใครหยิบไป อุตสาห์ได้ เอ ถึงมันจะเป็นงานรูปทรงธรรมดาก็เหอะ วันนี้ก็อุตสาห์รอว่าเผื่อจะมีคนเอามาคืน แต่ ไม่เหง มี

หายปาย ไหนนนน อยากรู้ ....

จบแระ

20:11 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (6) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blog05 ธันวาคม
Be with you สิ่งที่ชั้นอยากทำคือ อยู่ข้างๆเธอ
วันนี้ดู Be with you (การบ้านก็ยังทำไม่เสร็จ แต่ก็ยังนั่งดูหนัง สุดๆ เลย ตู)

ซึ้ง เชียวหล่ะ ดูแล้ว มันแบบ คนมันรักกันอ่ะ

เพราะเรารักกัน แต่เราไม่พูด ต่างคนต่างไม่รุ้ว่ารักกัน

แต่ชั้นก็รักเธอ

แต่มันสุดยอด เลยนะ ที่นางเอก บอกว่า สิ่งที่ชั้นอยากทำคือ อยู่ข้างๆ เธอ

มีอนาคตร่วมกัน

เพ้อ ไรเนี่ย หนังดีนะ ใครไม่ได้ดูก็อย่าลืมหา มาดู

ไม่อยาก spoil แต่ เอิกๆ มันซึ้งเชียวหล่ะ บทดีๆ รับรองไม่น้ำเน่า

จากที่ช่วงนี้ดูหนัง สาม ชาติ คือ เกาหลี Chirstmas in August ,Be with you ญีปุ่น

Turn Left Turn Right ไต้หวัน มั้ง แล้วก็อีกหลายๆ เรื่องที่เคยดู

พบว่า หนังในภูมิภาคเราๆ เนี่ย มันทำได้โรแมนติค ไม่เหมือนตะวันตก

มันคนละอารมณ์ อ่ะ ดูกี่เรื่องๆ โดยเฉพาะเกาหลี เนี่ย ถ้ามันเศร้ามันก็เศร้าอ่ะ

และส่วนมากจะเป็นยังงั้น คือ ถ้า เศร้า มันจะบวกโรแมนติค ถ้าโป๊ ก็ อิอิอ น้ำลายไหล

ตอนนั้น ดู irmare อิลมาเร่ (มันเขียนไงหนอ) น้ำตาไหลพราก

แต่หนังเกาหลีถ้าดูรู้เรื่อง ก็จะรู้เรื่อง ถ้าไม่รู้เรื่อง คือ ไม่รู้เลยอ่ะ

เอ่อ ตกลงคุณจะบอกไรผม อ่ะ ประมาณนั้น บางที

ดูแล้ว อ้าวจบแล้วอ่า สงสัย ติสต์จัด เช่น One fine spring day

ภาพสวยนะ แต่ ผมดูไม่รู้เรื่อง เหมือนๆจะรู้ นิดหน่อย

แต่ไปๆ มาๆ ก็กลายเป็นชอบดูหนังประมาณนี้ไปด้วย ซะแล้ว

มันเริ่มจาก my sassy girl เรื่องนี้ดีจิง นางเอกน่ารักน่าหยิก อิอิ ^^

จากนั้น ก็ทำให้แม่เป็นชอบดูหนังแนวนี้ไปด้วย 555+

ถ้าเป็นหนังญี่ปุ่น เคยดูมาก็ Love letter

"สบายดีมั้ย ส่วนชั้น สบายดี"

ดูเป็นประโยคธรรมดานะ แต่มันทำให้คนร้องไห้

อยากรู้ก็ไปหากันมาดู

คิดว่าตอนนี้ ควรจะไปทำการบ้านแล้วหล่ะ ว่าจะเขียนสั้นๆ ทำไมมันยาวหว่า21:07 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (3) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blogหลอก กัน เพื่ออะไร
เป็นความผิดของพี่บูมที่ให้ลิงค์เพลงนี้มา

มันเศร้าอ่ะ ฟังยังไงมันก็เศร้า จำได้ว่าแต่ก่อนชอบนะเพลงนี้ หลอกของ ละอ่อน อ่ะ

ฟังแล้วสะท้อนใจ ช่วงนี้เจอแต่เพลงแทงใจนะ จึกๆๆๆ เลือดสาดเลย

ใจผมเสียแย่เล้ว

หลอกให้เพ้อ หลอกให้ฝัน ทำไมเธอต้องหลอก ชั้น รู้บ้างไหม ว่าชั้น เสียใจ

โอ้ยยยยยยย

ดึกๆ มันเหงา น้า

เธอทำมันได้ไง หลอกให้รัก หลอกให้หลง เธอหลอกไปจนหมดใจ แต่สุดท้ายก้อทิ้งกันไป



ชีวิตม้นเศร้าจิงๆ แต่เด้วก้อเช้าแระ หวังว่าจะมีวันดีๆ พรุ่งนี้นะ หรือไม่ก็วันต่อไป หรือวันต่อๆไป หรือ วันหน้า มันต้องมีซักวันแหละ



ทำการบ้านต่อไป เฮ้อ


1:56 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (2) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blog03 ธันวาคม
turn left turn right
mode : sweet mode เพิ่งดูหนังเสร็จ

เคยดูหนังที่แม้แต่ ดูครั้งที่สอง แล้วมันยังจี้ดม่ะ (จี้ด=โดนมาก ไม่รู้อ่ะอธิบายไม่ถูก)

บางเรื่องดูครั้งแรก จี้ดมาก แต่พอดูอีกครั้งอาจจะรู้สึกไม่เหมือนเดิมก็ได้

เมื่อกี้เพิ่งดู**** Turn left Turn right ผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา****

ความจริงก็เคยดูแล้วหล่ะ แต่ตอนนั้นดูที่ ทีวีที่ใต้ถุนคณะ ปวดคอนิดหน่อย หุๆ แต่ก็ดีที่หนังเป็น sound track ได้อารมณ์ดีนะ

ส่วนเมื่อกี้ ดูภาคไทยนะ แม่ขำใหญ่เลย แล้วบอกว่าหนุกดี เหอๆ นานๆทีจะเช่าหนังมาถูกใจ

หนังอะไรมันจะขนาดเนี้ย ชีวิตมีแต่เรื่องบังเอิญไปหมดเลย เคยคิดบางป่าว ว่าอาจจะเป็นเหมือนในหนังก็ได้ เราอาจจะสวนทางกับใครบางคน คนที่อาจจะเคยพบแต่ก็เดินสวนทางกันไป บางทีคนคนนั้น อาจจะเกิดมาคู่กับเราก็ได้ อืมมม...

ไ ม่ มี ท า ง รู้ เ ล ย

จำได้ว่าตอนดูหนังครั้งแรก ลุ้นมาก แต่ตอนจบ เว่อร์ไปนิดแต่ก็โอเคนะ

ซึ้งๆๆ นะเนี่ย ผมจะมีกะเค้าบางมั้ยเนี่ย



มีตอนนึงที่พระเอกพูดว่า

หากคนสองคนพบกัน รักกัน นั้น เค้าเรียกว่าคู่แท้

ถ้าคนสองคนไม่ได้มีใจให้ กัน

ต่อให้พบกันเป็นล้านๆครั้ง มันก็ไม่ใช่คู่แท้

ถ้าคนนึงรัก อีกคนไม่ได้รัก ถึงจะพบกันเป็นล้านๆครั้ง

มันก็คง ไม่ใช่คู่แท้

ถ้าคนนึงรัก อีกคนนึงไม่ได้รัก

อีกคนนึงจะยื้อยุด ฉุดเค้ายังไงได้

อืม มันก็เป็นยังงั้นนะ เหอๆ ความรักก็แค่นี้

มีคนบอกเราว่า ไม่มีหรอก อกหักหนะ

แค่คิดไม่ตรงกันมากกว่า

มันก็แค่ชีวิตจะคิดไรมาก (จะพยายามนะ)



***และอาจคงไม่ยินยอมพร้อมใจ ที่จะเปลี่ยนไปตามโชคชะตา

ดุจฟ้าเป็นใจ เปิดโอกาสให้พวกเค้า

แล้วก็ปิดขวางกั้น หนทางพบประสพพักตร์

ฟ้าหัวเราะเยาะเย้ยเสียยิ่ง

ดุจผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา****



เปลี่ยน mode คร้าบบ... ผมยังไม่ได้ทำการบ้านเลย เซ็ง หว่ะ ได้ข่าวว่าใกล้จะสอบแล้ว (มันเรื่องจิงเฟร้ย ข่าวที่ไหน55+)

สู้ๆๆ จะตั้งใจอ่านหนังสือ งดเล่นครอสเวิร์ด จะทนได้มั้ยเนี่ยยยย

รู้ม่ะ ว่า ถ้าเรา จะพยายามไม่คิดถึงอะไรสักอย่าง เช่น ยกตัวอย่าง พยายามไม่คิดถึงคนที่ชอบอ่ะ รู้ป่ะ ทำไม่ได้หรอก

นอกจะจะทำไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นจะ คิดถึงหนักกว่าเดิม

มิน่า ไม่เคย ไม่เล่นครอสเวิร์ดได้เลย กำ -*-

ป.ล. ตอนนี้ก้อคิดถึงคนอยู่เหมือนกัน 55+ ^_______^




17:53 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (4) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blog02 ธันวาคม
เรื่องเก่ามาเล่าใหม่ๆ


เป็นเรื่องสั้นที่เราแต่งเองอ่ะ รู้สึกที่นี่มันว่างๆ เลยเอามาโพสต์ จะมีใครอ่านมั้ยเนี่ย หุๆ คอมเรากระตุกเหลือเกิน แฮงค์แล้วแฮงค์อีก เซ็ง



“เกิดมาแค่รักกัน”

ผม
ผมกับเธอเป็นเพื่อนกันมานาน ตั้งแต่ ป.4เลยทีเดียว เราเป็นเพื่อนสนิทกัน เธอเป็นเด็กฝันเหยินนิดๆ ผมสั้น ใส่แว่น ดูเอ๋อๆ ตลกๆ แต่ผมก็ชอบเธอตั้งแต่ตอนนั้น จนถึง ป.6 ผมถึงกล้าบอกรักเธอ เธอตอบสั้นๆเพียง “ก็เหมือนกัน” ก่อนหน้านั้นเราเขียนจดหมายรักสั้นๆถึงกันด้วย เพื่อนๆชอบล้อผมกับเธอ พอจบ ป.6 เราก็แยกย้ายจากกันไป แต่ก็ยังติดต่อกันบ้างเพราะยังไงเราสองคนก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ ผมคบกับผู้หญิงหลายคน บางทีผมก็คิดถึงเธอ เราคุยกันถามไถ่ทุกข์สุขแต่ก็ไม่ได้เจอกันสักที จนมาถึงปลายๆม.4 ตอนนั้นเธอบ่นๆเรื่องอะไรสักอย่าง เกี่ยวกับความรักประมาณนั้น ว่าบางทีเธอก็เหงา อยากมีแฟน

“เป็นแฟนกับเรามั้ย เป็นแฟนกับเราเหอะนะ”

เธออึ้งไปสักพัก เธอถามว่าผมล้อเล่นรึเปล่า จากนั้นเธอก็ตอบตกลง

แล้วเราก็เป็นแฟนกัน

ตอนแรกๆเราก็รักกันดี คุยกันแทบทุกวัน จนหูร้อน (เพราะใช้มือถือคุย)

ความรักของวัยรุ่นนี่ มันร้อนยิ่งกว่าไฟ หลังจากเราคบกันไม่นาน เราก็มีสัมพันธ์กันลึกซึ้ง ผมรู้ว่ามันไม่ถูกและผมอาจจะเร่งรัดเธอเกินไป แต่มันทำให้ผมยิ่งรักเธอมาขึ้นทุกวัน ทุกวัน และเพราะเธอผมถึงอยากอยู่ เพื่อดูแลเธอ

ความสัมพันธ์ของพวกเรามันก็ลุ่มๆดอนๆ บางทีเราก็ห่างกันบ้าง ผมทิ้งให้เธอเหงา เราไม่เจอกันเป็นปี ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้ผมไปมีคนอื่น ลึกๆผมไม่เคยคิดจะทิ้งเธอ ไม่เคยเลย ผมรักเธอมากแต่ก็ทำ แต่ผมก็ได้เรียนรู้ว่าไม่มีใครแทนเธอได้

เธอเป็นคนน่าสงสาร ครอบครัวของเธอไม่ค่อยจะสมบูรณ์สักเท่าไร บางทีเธอก็ชอบทำร้ายตัวเอง เธอคิดมาก เธออยากจะฆ่าตัวตาย แต่ไม่เห็นทำสักที ที่สำคัญเธอชอบบอกว่าเธอเป็นคนโรคจิต แต่เธอก็ไม่ได้เป็นสักหน่อย นอกเหนือจากนี้แล้วเธอน่ารัก น่ารักกว่าแต่ก่อนเสียอีก แต่ก่อนผมชอบเธอเพราะเธอใส่แว่นแล้วดูน่ารักดี แต่พอเธอโตขึ้น ผมว่าเวลาเธอถอดแว่นเนี่ยน่ารักสุดๆ ฟันเธอก็ไม่เหยินแล้วด้วยเพราะเธอดัดฟัน เธอตาโตและปากเหมือนแมว แถมขี้อ้อนอีกต่างหาก เธอน่ารักเหมือนแมว....

เหมือนแมว.....

เพื่อนผมเคยบอกว่าชอบหมามากกว่าแมว เพราะแมวเป็นสัตว์เจ้าเล่ห์และไม่ซื่อสัตย์......



“เลิกกันเถอะ” ในวันอากาศร้อนวันหนึ่งเธอก็พูดมันออกมา

ผมอึ้ง ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิด ผมไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น อยู่ๆเราก็ต้องเลิกกัน ถามว่าเรารักกันมั้ย เรารักกันที่สุด รักกันลึกซึ้งมากกว่าคู่ไหนๆ และผูกพันกันทั้งกายและใจ

ผมไม่รู้ว่าทำไม

ผมอยากตาย






เธอ
“ทำไมถึงทำอย่างนี้นะ” ฉันบอกเลิกกับเขาแต่ฉันไม่รู้ว่ามันจะดีมั้ย ฉันไม่รักเขาแล้วเหรอ หรือแค่เพราะหวั่นไหวไปกับคนอีกคนหนึ่งที่คุยกันแค่ในอินเตอร์เน็ต บางทีฉันก็งี่เง่า แต่ฉันแค่เหงาจริงๆ

ขอโทษนะ

เขาโกรธมากเมื่อรู้เรื่องคนอีกคนของฉัน เขาบอกให้ฉันเลือก ฉันไม่เลือกใคร แต่ในที่สุดแล้วฉันก็เลือกเขา แต่ทุกอย่างไม่มีวันเหมือนเดิม เพราะฉันทำพลาดไปแล้วจริงๆ



เพราะฉันได้ทำร้ายคนที่ฉันรักที่สุดไปแล้ว

เขาบอกกับฉันว่าเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วถ้าไม่มีฉัน เขาร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ เราสองคนร้องไห้

“ต่อไปนี้เราจะไม่ได้อยู่กับเธอแล้วนะ เธอต้องเข้มแข็ง เพราะไม่มีวันไหนที่เราไม่รักเธอ และเราก็ดีใจทีได้อยู่ดูแลเธอมาตลอด ที่คอยปลอบเธอ ดูแลตัวเองให้ดีนะ ดูแลตัวเองด้วยนะ เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด เป็นคนที่เรารักที่สุด เรากลัวว่าถ้าเราจากกันแล้ว เรากลัวเราจะไม่รักเธอ และเราก็คงเสียใจ เพราะฉะนั้นเราก็จะตาย ให้ความรักตายไปกับเรา เราจะรักเธอตลอดไป”

สายตัด

ฮือๆ ฮือๆ ฉันรู้สึกว่าฉันร้องไห้เหมือนจะตาย ร้องไห้ น้ำตาฉันไหลไม่หยุด

ฉันพยายามโทรหาเขาแต่ก็ไม่มีคนรับ ทำไม ทำไม ฉันจะทำยังไง เขาไม่อยู่แล้ว ทำไมถึงทิ้งเราไป ไม่รักเราแล้วเหรอ แล้วความทรงจำทุกอย่างก็วูบเข้ามา ตอนที่เรารักกัน เราหัวเราะด้วยกัน เราเดินจูงมือกัน

จะไม่ได้กอดกันอีกแล้ว

จะไม่ได้อยู่ด้วยกันอีกแล้ว



เพื่อนของฉันเคยบอกว่าแก้วน้ำเมื่อมันเต็มปริ่มอยู่แล้ว แม้มีอะไรเติมไปอีกเล็กน้อย มันก็จะล้นออกมา ล้นออกมา......



โลกดูเหมือนบางเบา หวิวไหว ฉันรู้สึกเหมือนตัวเบาๆ และไม่ได้เป็นตัวฉันอีกต่อไป แล้วฉันเป็นใคร ฉันได้ยินเสียงหัวเราะและเสียงกรีดร้องของใครสักคน คงเป็นของฉันเอง เขาอาจจะอยู่ที่ไหนสักแห่ง ฉันอยู่ที่ไหน ฉันยังไม่รู้เลย ฉันอยากจะร้องไห้ หลงทางด้วยแหละ อยู่ไหนหล่ะเนี่ย ฮะๆๆๆๆ หัวเราะทำไม หัวเราะทำไม ขอโทษ ขอโทษ อย่าเพิ่งไป อย่าไป เราขอโทษ ฉันไม่รู้สึกอะไรแล้ว อย่างงั้นก็ต้องทำให้รู้สึกสินะ ฉันทุบตัวเองแต่ก็ยังไม่รู้สึก ฮะๆๆๆๆๆๆ เสียงหัวเราะดังมาอีกแล้ว ใครๆๆ เสียงใคร

“ไม่มีวันไหนที่เราไม่รักเธอ” ฉันได้ยินเสียงเขา เราก็รักเธอแต่เราทำผิดไปแล้ว ฉํนตะโกนไป ขอโทษ ขอโทษ ฮือๆๆ ฉันร้องไห้อีกแล้ว ฉันเห็นตัวเองแล้ว เห็นแล้ว ฉันเห็นภาพอีกแล้ว เด็กสองคนนั้นหน้าคุ้นๆนะ ฉันยังจะได้ที่เขาขอฉันเป็นแฟน ตอนที่เขาบอกชอบฉันตอนป.6 ฉันก็ยังจำได้ ฉันกลัวพ่อแม่ได้ยินเลยตอบไปว่า เราก็เหมือนกัน ทั้งๆที่น่าจะตอบดีกว่านี้ ยังมีเรื่องที่ต้องทำด้วยกันตั้งเยอะ น้ำตาไหลอีกแล้ว

ไม่อยากอยู่แล้ว
ฉันผู้หญิงเห็นคนหนึ่ง จ้วงแทงตัวเอง ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า และก็ร้องไห้ ฉันเอามือกุมท้องตัวเองเพราะเจ็บแปลบๆ น้ำแดงๆไหลออกมา ซึมออกมาเต็มเสื้อ พลันฉันรู้ทันทีว่าผู้หญิงคนนั้นคือตัวฉันเอง




ผม
วันนี้ก็ 1 ปีแล้ว ผมยังคิดถึงเธออยู่ ผมเสียใจที่ทำผิดพลาดที่สุดในชีวิต ผมฆ่าตัวตาย แต่สิ่งที่เลวร้ายกว่านั้นคือ วันนั้นผมไม่ตาย ผมกินยานอนหลับเข้าไปมากโขแต่ก็ไม่ตาย ตอนที่ผมสลบอยู่ผมฝันเห็นเธอมาลาผม และตื่นมาพบกับข่าวร้ายที่สุดในชีวิต ว่าคนที่ผมรักที่สุดได้ตายจากผมไปแล้ว นี่คงเป็นผลตอบแทน เพราะผมคิดจะตายจากเธอไป ทิ้งให้เธออยู่คนเดียว สุดท้ายผมเองที่ต้องอยู่คนเดียว ตอนแรกผมก็อยากตายตามเธอไป แต่ผมเห็นพ่อแม่ของเธอ เห็นเพื่อนของเธอเศร้าโศกเสียใจ ผมก็ไม่อยากให้มีใครมาเสียใจเพราะผมอีกเหมือนกัน ผมรู้แล้วว่ามันทรมานแค่ไหน ผมเสียใจที่ผมเป็นสาเหตุให้เธอต้องตาย เธอเคยบอกผมถึงความฝันหลายอย่าง เธออยากเป็นผู้กำกับหนัง อยากทำหนังสักเรื่อง เธออยากทำอะไรตั้งหลายอย่าง ชีวิตของเธอจบลงแค่ ปี 1 เท่านั้นเอง ทั้งที่เธออุตส่าห์ได้เข้าคณะที่ใฝ่ฝัน เราสองคนผูกพันมากเกินไป เราไม่ใช่แค่คนรัก แต่เราคือคนที่เกิดมาเพื่อดูแลกันและกัน

แม้ว่าตอนนี้ผมกับเธอจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ผมก็ดีใจที่เราได้พบกัน มีความสุขด้วยกัน แม้ว่าสุดท้ายจะไม่เป็นอย่างที่เราฝันไว้ก็ตาม ชีวิตก็ยังคงดำเนินต่อไป ก็เหมือนที่เธอชอบบอกผมว่า โลกนี้ยังมีอะไรให้ทำอีกตั้งเยอะ ผมจะใช้ชีวิตแทนเธอ อยู่ในโลกนี้ต่อไปและหวังว่าเธอคงจะอยู่ที่ไหนสักแห่ง รอวันที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน



อย่าลืมนะมันเป็นแค่เรื่องสั้น แม้ว่ามันจะดูคุ้นก็เหอะ


22:01 เพิ่มข้อคิดเห็น อ่านข้อคิดเห็น (3) ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blogกลอนเปล่าๆ


อันนี้เป็นกลอนที่แต่งไว้นานแล้ว แต่งส่งอาจารย์หน่ะ เป็นกลอนเปล่านะ ก้อขอให้อ่านกันรู้เรื่องนะ

จะมีใครมาอ่านมั้ยเนี่ย.....



วันเหงา


ตอนเช้า ฉันออกจากบ้านไปเรียน

การเดินทาง

ทำให้ฉันรู้สึกแย่

นั่งอยู่ในรถเมล์ที่จอดกลางถนน

เป็นชั่วโมง มันไม่เห็นขยับ

รถมากมายเรียงกันเป็นแถว

ต่างมุ่งไปทางเดียวกัน

หลายคนนั่งสัปหงก

ฉันนั่งเหงา



ถึงเวลาเรียน

ฉันไม่ค่อยตั้งใจ

เพราะอยากคุยกับเพื่อนมากกว่า

ถึงมา

บางทีการอยู่คนเดียวมากไป

ทำให้ฉันแย่

บางทีเพื่อนไม่มา

ฉัน

นั่ง

เหงา....



ตอนเย็น ฉันกลับบ้าน

เหนื่อยแทบขาดใจ

กรุงเทพฯ.....ใครว่าเมืองสวรรค์

จริงหรือ

รถไฟฟ้า รถใต้ดิน รถเมล์ เต็มไปหมด

แต่ไม่มีคันไหนว่าง

ผู้คนมากมายต่างเบียดเสียด

ที่แคบลงถนัดตา

ใจคนยิ่งแคบ

ต่างเหนื่อย ต่างเหนื่อย ต่างเบื่อ

ฉันมองเห็นพวกเขา

ฉันเดินทางคนเดียว

เหงา เหงา เศร้า

คนเดียว



บางทีฉันเบื่อชีวิตของฉัน

มองเห็นแต่สีเทา สีเทา สีเทา

ถ้าหากฉันเป็นบ้า

ไม่ต้องรับรู้อะไร....คงจะดี

ชีวิตมันมีอะไรมากมาย

ไม่ต้องเข้าใจ

เข้าใจทำไม

ฉันไม่รู้

แต่ฉันรู้ว่า....

ชีวิตยังมีสิ่งดีๆที่ต้องมองหา

แต่ฉันยังหาไม่เจอ



และชีวิตยังคงดำเนินต่อไป

ฉันยังต้องก้าวต่อไป

ออกจากบ้าน

กลับบ้าน

รถเมล์ที่จอดกลางถนน

ผู้คนเบียดเสียด

แม้ว่าอนาคตอาจจะเปลี่ยน

แต่....

ฉันยังคงนั่งเหงา

คนเดียว
21:39 เพิ่มข้อคิดเห็น ส่งข้อความ ลิงก์ถาวร ดูการติดตามข้อมูล (0) จัดทำ Blogเบื่อ หว่ะ
warning ภาษาไม่สุภาพ เพราะผมไม่เฟค (วันนี้ เถื่อนจิง)

ตอนนี้กำลังฟังเพลง ยื้อ ของ flure สลับกับ เพลง ฝืนของ ลิปตา รู้สึกว่าเข้ากับอารมณ์มาก เฮ้อออ ทำไมช่วงนี้รู้สึกเบื่อๆ

มีใครเคยคิดว่า ไอไดในเวปเนี่ย โคตรเฟค หาสาระไรไม่ได้ เพราะว่าเขียนเพราะรู้ว่าจะมีคนอ่าน แล้วมีจะมีไรจริงอ่ะ เราอาจเฟค อยู่ก้อได้ 55+ ตอนนี้อารมณ์ Agressive ตามเพลง (ที่ฟัง) "จะฉุดรั้งเอาไว้ให้เธอไม่ไปจากเรา" หืมๆๆ เพลงเค้าออกจะเพราะ ทำไมแก ฟังแล้ว อารมณ์รุนแรง ฟระ

มีใครเคยสงสัยมั้ยว่า ทำไมขึ้นรถไฟฟ้า แล้ว ต้อง จับด้วย มันก้อไม่ได้วิ่งเร็วซักหน่อยนิ ไม่รู้ดิ แต่ละคนไขว่คว้ากันจับเหลือเกิน เราก้อแบบว่า ไม่จับก้อได้วะ ขึ้นมาเป็นปี ที่ 5 แระ สงสัยจะชิน



***ก็เพราะเวลาที่ผ่านมา เธอได้ทำให้ชีวิตชั้นมีคุณค่า

แต่เมื่อเวลาที่เปลี่ยนไป

ใจของเธอได้เริ่มห่างออกไปช้า..ช้า



อยากจะมีคำบางคำที่บอกให้เธอไม่จากไป

อยากบอกให้เธอได้รับรู้ว่าชั้นนั้นรักเธอเท่าไร

ก็ว่าเวลามันยังเดิน ไปสู่ความจริงที่ปวดใจ

อยากฉุดรั้งยั้งเอาไว้ ไม่อยากให้เดินไปถึงนาทีสุดท้ายยย


[**** ฉันก็รู้สักวันต้องจบลง แหละ ชีวิตก้อคงกลับไปเหมือนเก่า

ยื้อ ฉัน ยิ้อ ไม่ให้เธอจากไป

จะฉุดรั้งเอาไว้ให้เธอไม่ไปจาก เรา****]




***ทุกครั้งที่ฉันจะตัดใจ ไปให้ห่าง ให้ชีวิตเธอได้เรื่มใหม่

ทุกครั้งชั้นเองก็หนักใจ

เมื่อตัวฉัน เมื่อใจฉันไม่ยอมรับ


อยากจะมีคำบางคำที่บอกให้เธอไม่จากไป

อยากบอกให้เธอได้รับรู้ว่าชั้นนั้นรักเธอเท่าไร

ก็ว่าเวลามันยังเดิน ไปสู่ความจริงที่ปวดใจ

อยากฉุดรั้งยั้งเอาไว้ ไม่อยากให้เดินไปถึงนาทีสุดท้ายยย


ฉันก็รู้สักวันต้องจบลง แหละ ชีวิตก้อคงกลับไปเหมือนเก่า

ยื้อ ฉัน ยิ้อ ไม่ให้เธอจากไป

จะฉุดรั้งเอาไว้ให้เธอไม่ไปจาก เรา


***พยายามจะลืมเท่าไร แต่หัวใจมันยังไม่ยอมที่จะลา

ชีวิตฉันมันหมดความหมาย

จึงอยากจะขอ จึงอยากขอร้องให้เราเริ่ม ใหม่

อีก ค ร ั้ ง



เสร็จแระ เริ่มหนุกหว่ะ คราวหน้าคงหนุกกว่านี้นะ

LINK: http://emeiny.spaces.live.com/?_c11_BlogPart_BlogPart=blogview&_c=BlogPart&partqs=amonth%3D12%26ayear%3D2005