Tuesday 25 September 2007

"นังเมียโง่"

“นังเมียโง่”

ทำไงได้เนี่ย ก็คนมันโง่อ่ะฉลาดกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะ (พยายามสุดๆแล้ว) จีบกันทีแรกก็จำได้ว่ามันฉลาดมาก นี่นา

เรียนก็สูง หน้าที่การงานก็ดี ทำไมอยู่กันไป อยู่กันมา กลับเป็นว่าโง่ลงได้ถึงขนาดนี้

นังเมียเรานี่ยังโชคดีที่มีผัวฉลาดๆ แบบเราอยู่ข้างๆ นะเนี่ยไม่ใช่คุย

ตอนเด็กๆสมัยประถมผมจะได้ รับคำชมจากคุณครูประจำชั้นอยู่เสมอๆ

จะได้รับรางวัลเป็นประจำในวิชา คัดไทย เขียนไทย

ผมยังมีความภาคภูมิใจมาจนถึงทุกวันนี้ แม้เวลามันจะล่วงเลยมานานแล้วก็ตาม

ผมก็ยังคงเป็นคนเก่งอยู่ อันนี้ผมรู้จากนังเมียผม

เพราะผมสังเกตุเห็นนังเมียมันจะ ตบมือดังๆ แล้วก็เอ่ยปากชม ไม่ขาดปาก

ว่าเก่งยังโน้นเก่งยังนี้ เวลาผมซักผ้า ถูบ้าน หุงข้าวล้างชาม

ได้อย่างยอดเยี่ยมและเสร็จทันในเวลาที่นังเมียผมมันกำหนดไว้

แถมบางครั้งยังมีเวลาเหลือพอที่จะไปล้างส้วมได้เสร็จทันเวลาอีกด้วย

ทีแรกผมก็คิดได้เองอยู่แล้วว่าผมเก่งและฉลาดมาก ความจริงนังเมียมันไม่บอก ผมก็รู้ อยู่แล้ว

ผิดกับนังเมียผมที่นับวันจะโง่ลง

ขนาดแอร์ ทีวี ที่สมัยนี้เปิดปิด

ง่ายๆ มันยังทำไม่เป็น

รีโมท ตั้งอยู่ข้างหน้านังเมียมันยังใช้ไม่เป็น

มือซ้ายถือมันฝรั่ง มือขวาแก้วน้ำหวาน ปากก็บอกว่า นี่

เปิดทีวีให้ดูหน่อยซิ เปิดแอร์ด้วยนะ ซัก 23 องศา"

แนะรีโมทก็อยู่ข้างหน้าใช้ไม่เป็น

มันโง่จริงๆผมเคยสอนให้ใช้หลายครั้ง ก็ยังทำไม่เป็น

จนผมรู้ว่ามันสมองแต่ละคนไม่เท่ากัน

จะให้มาเป็นเลิศแบบผมทุกคนคงเป็นไปไม่ได้

เอ่อ แต่นังเมียผมมันก็ยังพอมีความฉลาดอยู่บ้างนะ

หยั่งเช่นว่าวันเงินเดือนผมออก

นังเมียมันรู้หมดแนะแถมยังจำแม่น

บางเดือนเลื่อนออกเงินเดือนไปวันไหนวันไหน

มันรู้หมดแนะ ผมยังแปลกใจโง่ๆ แบบนี้รู้ได้ไง

แต่ยังไงนังเมียก็ไม่ฉลาดกว่าผมหรอก มานั่งคอยจำ

คอยเตือนเงินเดือน ทุกเดือนเสียเวลา

ผมเลยเอาเลขที่บัญชีของเมีย ให้บริษัทโอนเงินเข้าไปเลย

นังเมียยังชมผมไม่ขาดปากมาถึงทุกวันนี้

ฉลาดมาก ฉลาดมาก

โธ่เอ็งไม่ต้องบอกข้าก็รู้ "นังเมียหัวขี้เลื่อย"



ภาคสอง แก้แค้น

วันก่อนผมก็มีวีรกรรมได้แกล้ง นังเมียโง่ของผม ซะจายจิงๆ

เรื่องมันมีอยู่ว่า

อาทิตย์ที่แล้วพาเมียโง่ ไป

ซื้อกับข้าวมื้อค่ำ

ได้ปลาดุกย่าง สะเดาน้ำปลาหวาน(ของโปรดผมคือหนังปลาดุก)

เผลอแป๊บเดียว(ผมอาบน้ำอยู่)

นังเมียโง่ของผมแอบลอกหนังปลาดุกกินเสียเกลี้ยง ดูสิดูมันทำ

ด้วยความฉลาดของผม

เก็บความแค้นอยู่ในใจ

วันต่อมาถึงวันล้างแค้นนังเมียโง่ของผม ไปจ่ายตลาด

มันกำลังท้องอยากกินมันเทศต้ม ซื้อมา2กิโล

ถึงบ้านพอมันเผลอ

ผมลงมือแก้แค้นทันทีโดยไม่ให้นังเมียโง่ของผมตั้งตัว

ผมจัดการลอกเปลือกมันต้มกินจนเกลี้ยง

เหลือแต่เนื้อให้มัน เพื่อนๆครับ มันมาเจอถึงกลับตลึง

ทำท่าน้ำตาคลอคงเจ็บใจผมจนพูดไม่ออกเลย

555ให้มันรู้ซะบ้าง "นังเมียโง่"

Brian