ในหลวงทรงร้องไห้..อยากให้อ่านกันเยอะ

ไปอ่านเจอมา
จึงคิดว่าทุกคนควรจะอ่านและรีบสำนึกกันซะตอนนี้ในหลวงทรงร้องไห้

เมื่อวันที่ 8 มีนา ที่ผ่านมาผมได้ไปงานที่โรงเรียน
เหมือนเช่นทุกปีตอนกลับเดิน มาตามตึกยาวเพื่อจะกลับมาทางประตูด้าน เพาะช่าง
ยังไม่ถึงบริเวณเศาลหลวงพ่อปู่ พบอาจาร์ยท่านหนึ่งนั่งอยู่ จำได้ว่าเป็นอาจารย์สุธี ท่านเกษียณไปแล้ว
ไม่รู้ คุณรู้จักรึเปล่า กราบอาจารย์ท่านแล้ว สังเกตุเห็นว่าอาจารย์ร้องไห้อยู่

ท่านบอก เพิ่งได้พบกับรุ่นพี่ที่มาในงาน รุ่นที่เท่าไหรก้อไม่ได้ถาม เป็นนาย
ทหารราชองครักษ์ชั้นผู้ใหญ่ เค้าเล่าให้อาจารย์ฟังว่ า

...ในหลวงทรงร้องให้..

เห็นบ่อย ทรงเสียใจที่เมืองไทยจะสิ้นในรัชกาลของท่าน แล้วกระนั้นหรือ
ผมอยากจะ ตอบอาจารย์ไปว่าคงไม่หรอก
ถ้าคนไทย รู้จำคำว่าว่า'หน้าที่'มากกว่า"สิทธิ" เรา
เคยชินกับการเป็น..ผู้รับ...
จากคนคนหนึ่งที่เกิดมาเป็น..ผู้ให้...ให้มาตลอด
เคยชินจนลืมไปว่าวันนี้ถึงเวลาแล้วรึยังที่
เราควรจะผู้ให้แก่พระองค์ท่านบ้าง...
ผมลาอาจารย์เรียบร้อยร้อย กลับไปตามตึกยาว ไปไหว้ พระผู้ให้กำเนิดโรงเรียน
อธิฐานขอให้พระองค์ท่านช่วยคุ้มครองให้หลานท่านทรงมีแต่ความสุข
..ทรงมีพระพลานามัย ที่แข็งแรง...เพียงแค่ไม่อยากได้ยินว่า

..ในหลวงทรงร้องไห้ ความสุขของพระมหา กษัตริย์ หนึ่งปีที่ผ่านมา
เราใส่เสื้อเหลืองเราใส่สายรัดข้อมือสีเหลือง คนนับแสนไปนั่งรอเป็นชั่วโมงๆ
หน้าพระที่นั่งอนันตสมาคมเพื่อจะได้เห็นพระพักตร์ของ
พระบาทพระเจ้าอยู่หัวเพียงไม่กี่นาทีวันนั้น ในขณะที่ทั้งโลกเริ่มเสื่อมศรัทธา
ในระบบการปกครองโดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขเราได้ แสดงให้โลกได้เห็นว่ามี
ประเทศเล็กๆ ประเทศหนึ่งที่คนทั้งชาติยังซื่อสัตย์ จงรักภักดีต่อราชวงศ์ จักรี
และ พระมหากษัตริย์อันทรงเป็นที่รักยิ่งของคนไทย .....สิบสองปีที่ผ่านมา

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรหนักด้วยโรคหัวใจเพราะทรงงานหนักเกินไปในขณะ
เดียวกัน สมเด็จพระราชชนนีก็ทรงพระประชวรหนักอยู่ ณ โรงพยาบาลศิริราชเช่นกัน
เรายังจำรูปในหนังสือพิมพ์ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินไปทรง
เยี่ยมพระราชชนนี ไม่กี่วันหลังจากการผ่าตัดใหญ่ถวาย พระหัตถ์ข้างหนึ่งกุมอยู่
ที่พระอุระ และในพระหัตถ์อีกข้างหนึ่งทรงถือ ม้วนแผนที่กรุงเทพฯ
เพราะน้ำกำลัง ท่วมกรุงอยู่ ยังจำกันได้ไหม? .....

34 ปีที่ผ่านมา วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2516
เป็นครั้งแรกในรัชกาลที่เกิดวิกฤติด้านการเมืองรุนแรงที่สุด วันนั้น
นิสิตนัก ศึกษาและประชาชนนับหมื่นนับแสนเดินขบวนประท้วงรัฐบาล
เหตุการณ์ร้ายแรงยิ่งขึ้น ตำรวจทหารยิงประชาชน ในขณะที่นิสิตนักศึกษาก็เผาสถานที่ราชการ เกิดกลียุคทุก
หย่อมหญ้า " คนไทยฆ่าคนไทยด้วยกันเอง " คืนนั้น
สถานีโทรทัศน์ทุกช่องถ่ายทอดสด
จากพระราชวังสวนจิตรลดา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสกันคนไทยทุก
คนว่า "คนไทยจะฆ่าคนไทยด้วยกันไม่ได้ ทุกอย่างต้องสงบโดยฉับพลัน"
และทุกอย่างก็สงบโดยฉับพลัน หลังจากนั้นไม่นาน

มีฝรั่งคนหนึ่งมาถามผมว่า
"เป็นไปได้อย่างไร ที่คนๆ เดียวจะมีอำนาจเหนือคนทั้งประเทศได้อย่างนั้น?"

ผมไม่ได้ตอบ แต่ตอนนั้น
ใจผมคิดถึงประโยคที่ มรว. คึกฤทธิ์ ปราโมชฯ ได้ให้สัมภาษณ์กับสถานี
โทรทัศน์ BBC ว่า พระองค์ทรงเป็น "SOUL OF THE NATION" หรือ"จิตวิญญาณของคนไทย
ทั้งชาติ" ยังจำกันได้ไหม? แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ เราสร้างค่านิยม
ผิดๆ ว่าคนที่ประสบความสำเร็จคือคนที่มีเงินมากที่สุด เราโกงทุกครั้งที่มี
โอกาส เราเรียกร้องประชาธิปไตยโดยคิดถึงแต่ "สิทธิ" แต่ลืมคำว่า "หน้าที่"
เรา กำลังฆ่ากันเองทุกวันในภาคใต้ เราสร้าง "กฎหมู่" ให้เหนือ "กฎหมาย"
เราเดินขบวน ประท้วงในทุกอย่างที่เราไม่เห็นด้วย เราก้าวร้าวต่อกัน เราแตกแยกกัน
และทั้งโลกกำลังจับตามองเราอยู่ เราเคยหยุดคิดกันบ้างไหมว่า
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ของเรา จะทรงเสียพระทัยเพียงใด?

แล้วสิ่งที่เราทำไปในวันเฉลิมพระชนมพรรษาคือ อะไร

การที่เราใส่เสื้อเหลือง สายรัดข้อมือ ที่ว่า Long life The King เราทำเพื่ออะไร
มันเป็นแค่ผักชีโรยหน้าที่จะแสดงให้โลกเห็นว่าคุณรักพระมหากษัตริย์
เพียงใดเท่านั้นนะเหรอ 80 ชันษาของพระองค์ท่าน
หากเปรียบกับคนธรรมดาก็สมควรที่
จะได้พักเต็มที่ได้รับการดูแลและระมัดระวังเป็นพิเศษไม่สมควรที่จะตรากตรำทำงาน
หนัก แต่กลับเป็นว่า ในปีที่ครบ 80 ชันษาของพระองค์ท่านยังต้องทรงงานอยู่ตลอด
เวลา ทั้งๆ ที่ทรงต้องอยู่ภายใต้การถวายการดูแลของคณะแพทย์ พระองค์ต้องรับทุกข์
ของคนไทยทั้งชาติ ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้ ไม่ใช่จะประทับอยู่ใน
พระราชวังใหญ่โตสวยงาม แห่ล้อม ด้วยข้าราชบริพาร หากแต่ความสุขของพระมหา
กษัตริย์พระองค์นี้คือ เมื่อประชาชนของพระองค์ท่านรักสามัคคีกัน รู้จักความ พอเพียง
และมีสติ-เพียงเท่านี้เอง แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่?
หรือนี่คือ การแสดงความกตเวทีต่อพระมหากษัตริย์ของเรา ?
ขอให้ทุกคนที่มีใจรักชาติบ้านเมือง
ของตนเองมีสายเลือดของความเปงไทยอยู่หรือมีจิตสำนึกที่ จะทำความดีกรุณาส่งต่อไป
เรื่อยๆเพื่อให้คนไทยได้รักชาติบ้านเมืองของตนเองซะทีขอขอบคุณ