Wassup08.com: Wassup : They're back.

Its been eight long years since the boys said wassup to each other. Even with the effects of a down economy and imminent change in the White House, the boys are still able to come together and stay true to what really matters.


Disclaimer: Budweiser's parent company, Anheuser Busch, which originally licensed the concept for five years from Stone, was not involved in the production of the ad


Wassup 2008



Full Credits
Client: Wassup08.com
Production Company: True Vote Productions/ Believe Media
Director: Charles Stone
Director of Photography: Shane Hurlbut
Executive Producer: Maurice Marable, Gerard Cantor
Producer: Katie Matson Walker
Line Producer: Sara Bartlett
VFX Company: Mass Market
VFX Artist / On-set Supervisor: Rich Rama
Editorial Company: Union Editorial
Editor: Nico Alba
Sound Design: Bill Chesley, Henry Boy
Sound Mix: Sound Lounge
Mixer: Philip Loeb
Lead Flame: Sarah Elm
Lead Compositor / On-set Supervisor: Lane Jolly
Particle Animation: John Cherniak
Roto/AFX: Michael Dobbs
VFX Producer: Blythe Dalton
VFX Executive Producer: Christine Schneider
Here is the 2008 Pro-Obama version. It makes you realize just how far down we have gone in eight years. But according to these guys, there is hope.



The first comercial OF the wassup group .

Wassup


Classic television ads are few and far between. And only occasionally do they blend into the politic dialect (see: “Where’s the beef?” Mondale v. Hart, 1984).

The “Wasssssup” Budweiser spots were — for avid television watchers — one of those memorable ad moments that had pop culture significance. Now, the very same characters are reprising almost identical roles in a short clip on behalf of the Obama campaign.


ABOUT : Wassup
Charles Stone III is an award winning feature film director who got his start in 1988 as an animator for New York’s Woo Art International. In the early 90’s he started directing music videos and in 1998, in the height of prosperity and opportunities during the Clinton Administration, he used the prestigious Music Video Production Association Awards to premier True, his short film shot on Video 8 on a shoestring budget and starring Charles and his friends. The film was an instant hit and became an underground sensation in the film and advertising communities.

The success of his music videos and short film opened the door to directing his first feature film, Paid in Full. Meanwhile, True was still an underground hit circulating from one person to the other on shared VHS tapes when it landed in the Chicago offices of advertising agency DDB Needham whose creative directors imagined using the film’s characters for another purpose.

In 2000, on the eve of Bush being elected, together with DDB Needham, Charles ended up creating and starring in (he’s the first guy lying on the couch) a series of Budweiser Whassup?! spots that became an international sensation and garnered the most prestigious awards including the Cannes Grand Prix, Grand Clio, Golden Pencil and Andy Award. In 2002, Paid in Full was released and later that year Charles began directing his second feature, the sleeper hit Drumline for 20th Century Fox.

The prosperity of the Clinton years was waning and the corruption and mismanagement of the Bush years was coming into focus. Luckily, Charles had already established himself as a successful director and jumped onto his next feature film Mr. 3000 for Touchstone Pictures and continued directing commercials like a Nike Air Jordan campaign introducing the NBA star Carmelo Anthony.

Looking back on the last 8 years since Whassup?! debuted, Charles realized how much our country has changed and seized on the opportunity to reunite the whole cast for a searing film on our current condition with the hope that it reminds people the importance of voting and more specifically, the importance of choosing Obama, a candidate who is a clean break from the policies that got our country in this condition in the first place.

Charles is currently in development on several feature films as well as directing episodic television and short form content for the internet.

Special thank you for link:
http://www.wassup08.com/about.html

Bangkok Dangerous Movie Review from Spill.com

More Movie Reviews: http://spill.com/

Bangkok Dangerous Movie Review from Spill.com - Watch our movie review for the film Bangkok Dangerous and if you enjoy the review, Subscribe. Also visit our site to see the trailer for the movie Bangkok Dangerous and watch more movie reviews from Spill. If you're going to see the film Bangkok Dangerous, make sure to watch Spill's animated Bangkok Dangerous review.

If It's Crap... We'll Tell You!

Watch More Reviews:

http://www.spill.com/Movie-Reviews/De...
Talk Movies:http://my.spill.com/forum/?v=Bangkok
Dangerous
Follow us on Twitter:http://www.twitter.com/spillcrew

STAR SKY EXITS FILMS PRODUCTION: ต้องการหารายได้พิเศษค่ะ ตอนนี้ทำงานประจำอยู่ค่ะ แต่เนื่องจากสภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่ ทำให้มีเวลาว่างจากงานที่ทำเยอะมากรู้สึกอยากใช้ชีวิตให้มันมีประโยชน์

STAR SKY EXITS FILMS PRODUCTION: ต้องการหารายได้พิเศษค่ะ ตอนนี้ทำงานประจำอยู่ค่ะ แต่เนื่องจากสภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่ ทำให้มีเวลาว่างจากงานที่ทำเยอะมากรู้สึกอยากใช้ชีวิตให้มันมีประโยชน์

FILMMAKER JOB : SKY EXITS FILMS PRODUCTION HOUSE BANGKOK THAILAND: รับสมัคร Art Director and Junior Art Director

FILMMAKER JOB : SKY EXITS FILMS PRODUCTION HOUSE BANGKOK THAILAND: รับสมัคร Art Director and Junior Art Director

BANGKOK DANGEROUS (2008)

I often imagine how big, Hollywood stars choose their roles. Is it the largest paycheck or the potential for prestige? Is it a passion for a genre or the strength of a script? Is it all those things or do they simply close their eyes and throw darts at a board? I’m sure the answer is complex for most stars but in the case of Nicholas Cage, starring in “Bangkok Dangerous,” I’m leaning towards the dart board theory.

Nicholas Cage stars as Joe, a globetrotting hitman who ends up in Bangkok to commit four last assassinations before he hangs up his holsters and retires. He recruits charismatic street hustler, Kong (Shahkrit Yamnarm) as a personal courier to exchange money and info with local gangster clients. Joe begins breaking his strict “no personal involvement” principle, first by mentoring Kong in assassination techniques, then by sparking an awkward romance with a local hearing-impaired pharmacist. These decisions endanger Joe’s mission, forcing him to question his morals and break his strict rules that ensure his self-preservation.

This film came about eight years too late. Adapted from a 1999 Hong Kong action film of the same name, “Bangkok Dangerous” relied on a passé genre style in an attempt to translate a modest overseas success into a Hollywood blockbuster. Producers used the same directors and inserted Nic Cage in the title role, resulting in a clichéd misfire that wouldn’t have been interesting even when this type of remake was in style nearly a decade ago. “Bangkok’s” directors, The Pang Brothers (Oxide and Danny), have yet to make a smooth transition over into Hollywood cinema. Their stateside horror effort “The Messengers” bombed. Remaking/Americanizing their old version of “Bangkok” further insinuates a lack of creativity. My advice to the Pang Brothers: Stay in Hong Kong. Enjoy your celebrity status and success there. No need to for you to get dragged through the Hollywood mud a third time.

Shahkrit Yamnarm delivers the best performance and best character in the film as Kong. He oozes a youthful charm and confidence that easily trump’s Cage’s dour and reserved Joe. He makes some foolish, yet believable decisions over the course of the story which gives him depth and a humanizing quality not found in the other characters. I was not surprised to discover later that in the original “Bangkok Dangerous,” Kong was the main character. Hollywood changed the only aspect of the original film that could have made the remake work. Talk about throwing the baby out with the bathwater.

Charlie Young as Cage’s attractive, deaf love interest displays some commendable acting talent, but ultimately the chemistry between the two characters comes across as creepy and unbelievable. It’s like Joe suddenly decides out of the blue that he needs a girlfriend to complete his retirement, so he picks up the first pretty face he sees. Due to the language barrier and her handicap, they can barely communicate. This makes the scenes between them excruciating to watch.

Nicholas Cage wears yet another bizarre hairpiece in this boring role and baffles again with his random choice of films. One could argue that he’s selecting vanity roles to add to his resume (I can’t recall him playing a pro hitman before). I can understand the desire of an actor to play versatile parts, but Cage has a reputation for leaping onto fad-genre films without checking the project for evidence of quality. He’s not as bad as Travolta in this transgression, but his judgment seems to get worse with age, especially considering “Ghost Rider” was arguably the worst comic book adaptation of all time. Cage continues to make poor choices by expressing a desire to do “Ghost Rider 2” set in Europe, apparently so he can get paid to fulfill a fantasy of riding a motorcycle across the continent… Please spare us, Nic. I’m not counting you out because I hear you’ve signed on to the transcendent comic book project, titled “Kick-Ass,” in a supporting role. I have high hopes for that one. Don’t disappoint me.

Hong Kong action films of the 90’s don’t translate well to this era. The violent genre arose in the late 80’s over fears of China’s impending take over of the capitalist city from Britain in 1999. Once that transition passed peacefully, fears subsided and the genre faded away. As is the custom, Hollywood often jumps on these overseas sensations a bit too late, as was the case in “Bangkok Dangerous.” If you want a fantastic and thrilling example of the genre, skip “Bangkok” and rent John Woo’s explosive 1992 hit “Hard Boiled” starring Chow Yun Fat. It’s arguably the best action film ever made and makes “Die Hard” look like “Love Story”… If that’s you’re kind of thing.

Written by smalltowncritic1 on Sep-10-08 6:38am
From: http://smalltowncritic.blogspot.com/



Credit Link : http://www.zimbio.com/Nicolas+Cage/articles/69/BANGKOK+DANGEROUS+2008+movie+review

Happy memories of bygone days wash over you the moment....

Pictures of the past

Pattarawadee Saengmanee
Daily Xpress
Published on September 18, 2008
A former professional photographer turns his passion for collecting into a fulltime career

Happy memories of bygone days wash over you the moment you enter the warm wooden house on Ekkamai-Ram Indra Road. It's known in the 'hood as Gao Geb and it's home to a variety of old teak furniture and an eye-catching array of collectible items, many of which date back to the 1950s.

Gao Geb's owner, photographer Suwan Pengon has a passion for old Thai-style furnishings and transformed his property into a showroom-cum-restaurant three years ago. Visitors are welcome to check out whatever catches their eye. "Everything's for sale," he grins.

Look around and you'll find a full range of Thai-style furniture including cabinets, chests of drawers, tables, chairs, sofas, armchairs and lamps.

"I started collecting antiques when I was a teenager. First I bought toys and other accessories that many people would probably think of as worthless items," says Suwan. "I'm fascinated at the gracefulness of Thai designs and they are a good way of remembering bygone days."

Other items displayed include a 60-year-old safe, an antique grandfather clock from Germany, a rare black and white camera, glass-tube televisions, gramophones, piano, radios, telephones, typewriters, irons, bicycles and handicrafts, plus a glittering showcase of rare Sangkalok pottery made in the reign of Rama V.

Suwan's also set some space aside for his collection of old Thai grocery items such as shampoos, soaps, toothpaste, action figures and toys. Automobile fans will love his old Volkswagen models. Better still, all his retro items are available for rent.

If you feel hungry, ask for the menu. Suwan also serves delectable noodles, Thai food, traditional Thai coffees and other beverages.

XTRA

Get in the frame

>> Gao Geb is on Pradit Nanutham Road (Ekkamai-Ram Indra Road). It's open Monday to Thursday, from 10 to midnight, and Friday to Sunday, from 10 to 2am. Call (081) 686 4329, (081) 614 7660.

Credit Link: http://www.dailyxpress.net/2008/09/18/lifestyle/lifestyle_4360.php

เด็กปีศาจกับพฤติกรรมผีเจาะปากให้มาพูด (บทความที่ปลื้มควรอ่าน)

รศ.ดร.ชวินทร์ ลีนะบรรจง
รศ.ดร.สุวินัย ภรณวลัย
คณะเศรษฐศาสตร์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

“คนๆนี้ ผีเจาะปากมาให้พูดหรือเช่นไร” สำนวนคนไทยโบราณ

การมีสื่อให้ได้แสดงความคิดเห็นของตนสู่สาธารณะ ถือเป็นอำนาจทางวาทกรรมชนิดหนึ่งซึ่งปัญญาชนที่ได้รับโอกาสและอภิสิทธิ์เช่นนี้พึงสังวรและตระหนักถึงความรับผิดชอบที่ “ปาก”ของตนเองมีต่อสังคมให้มากๆ

ผู้เขียนได้รับคำบอกเล่าให้ฟังรายการ “เดอะนิวส์ โชว์” ของ ม.ล.ณัฐกรณ์ (ปลื้ม) เทวกุลที่ออกอากาศเมื่อ 9 ต.ค.51 ในช่วงเวลาประมาณ 13.00 – 14.00 น. ทางคลื่น 97.0 MHz. พอได้ฟังแล้วผู้เขียนมีความรู้สึกทันทีว่า “ไม่ปลื้ม” ไปกับ ปลื้ม... คนๆนี้ “ผีเจาะปากให้มาพูดหรือเช่นไร”

มีประเด็นรายการดังกล่าวอยู่ 2 ประเด็นหลักที่เป็นสาเหตุของความ“ไม่ปลื้ม”ของผู้เขียน กล่าวคือ

1. หมอ และ นักบิน ไม่ใช่ เทวดา และ ไม่ใช่ เทวกุล

บุคคลที่อยู่ในอาชีพทั้ง 2 แบบหรืออาจจะรวมอาชีพอื่นๆ เช่น นักจัดรายการวิทยุ หรือพิธีกร ทางโทรทัศน์ เข้าไปด้วยก็ได้ โดยพื้นฐานเขาเหล่านั้นก็ยังมีความเป็น “คน” ซึ่งก็หมายความว่ายังมี รัก โลภ โกรธ และ หลงอยู่ การปฎิเสธการรักษาในกรณีที่ไม่ใช่กรณีฉุกเฉิน หรือ การมีความกังวลใจที่จะขับเครื่องบินให้นักการเมืองฝ่ายที่เหยียบย่ำกองเลือดเข้าสภา ในแง่มุมหนึ่งถือได้ว่าเป็นการกระทำของผู้ที่ยังมีความรู้สึกแบบมนุษย์ปุถุชนอยู่ ซึ่งไม่ใช่เรื่องน่าแปลกแต่ประการใด

แต่ในอีกมุมหนึ่งก็เป็นการแสดงให้สังคมได้รับรู้ว่า หากคนใดประพฤติชั่ว แม้ว่าจะยังไม่ถูกฟ้องร้องลงโทษตามกฏหมาย แต่การกระทำดังกล่าวในฐานะที่เป็น “คน” ก็มีสิทธิที่จะแสดงออกถึง “อารยะขัดขืน” ว่าเขาเหล่านั้นมีความไม่พอใจมากน้อยเพียงใด แน่นอนเขาเหล่านั้นทราบว่าการขัดขืนของพวกเขาอาจติดตามด้วยการลงโทษหรือการตำหนิจากผู้ที่ไม่เห็นด้วย แต่เขาเหล่านั้นก็ยังกระทำตามสำนึกของตนเองที่มีอยู่ ทำไมหรือ นั่นก็เพราะว่านี่เป็นการแสดงออกของความเป็น “มนุษย์”ที่แท้ และเป็นการแสดงออกเชิงสัญญลักษณ์แห่งการลงโทษทางสังคมต่อผู้ที่ทำร้ายเข่นฆ่าประชาชนผู้บริสุทธิ์อย่างโหดเหี้ยมอำมหิต

ถ้า ปลื้ม จะ “ไม่ปลื้ม” เพราะเขาเหล่านั้น ไม่ยอมปฏิบัติหน้าที่ ผู้เขียนคิดว่า ปลื้ม คิดใหม่เสียดีกว่า

ผู้ป่วย ผู้โดยสาร มีสิทธิที่จะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันก็จริงอยู่ แต่ ปลื้มทำไมไม่บอกกับผู้ฟังไปด้วยว่า “สิทธิ” ต้องมาคู่กับ “หน้าที่” หรือแค่นี้ก็คิดไม่ออกแล้ว

ถ้าตำรวจอยากจะได้สิทธิในการไม่ถูกเลือกปฏิบัติ ตำรวจก็ต้องมีหน้าที่ที่จะต้อง Serve and Protect ประชาชน มิใช่ไปรังแกเข่นฆ่าประชาชน ตำรวจมีสิทธิอะไรถึงไปทำเช่นนั้น นักการเมืองก็เช่นกัน เขาเหล่านั้นพูดอยู่เสมอๆว่าผมได้รับการเลือกตั้งมาจากประชาชน เป็นตัวแทนของประชาชนผู้ทรงเกียรติ แต่พวกเขาเหล่านั้นกลับไม่เคยรักษาไว้ซึ่งเกียรติของความนักการเมืองที่ควรมีจิตสาธารณะและอุดมการณ์อันสูงส่งเพื่อส่วนรวมไว้เอาไว้เลย แต่กลับกระทำการไปในทางตรงกันข้าม ดังจะเห็นได้จากกรณีการรับฟังการแถลงนโยบายที่รัฐสภาเมื่อวันที่ 7 ต.ค.51ที่ผ่านมา พวกเขาเหล่านั้นได้เข้ามาประชุมสภาพร้อมกับแขนขาและชีวิตของประชาชนที่สูญเสียไปทั้งในขณะที่เข้ามาและออกไปจากรัฐสภา จะมีการประชุมสภาอะไรที่ไหนในโลกนี้ที่สำคัญและมีค่ามากกว่าชีวิตของผู้คน

ปลื้มช่วยบอกให้ฟังหน่อยได้ไหม?

2. วันนี้ (9 ต.ค.51)ปลื้มบอกว่าปลื้มหมดศรัทธากับระบบจริงๆ

ปลื้มพูดอยู่หลายประเด็นในเรื่องที่ปลื้มมีศรัทธากับระบบ ตัวอย่างเช่น
ปลื้มมีศรัทธากับตำรวจเพราะอยากเป็นกำลังใจ(ให้ตำรวจเข่นฆ่าประชาชน)ต่อไป
ปลื้มหมดศรัทธาเพราะแกนนำพันธมิตรถูกยกเลิกข้อหากบฏโดยศาล
ปลื้มหมดศรัทธาเพราะนักบินไม่ยอมขับเครื่องบินให้กับ ส.ส.พรรคพลังประชาชน
ปลื้มหมดศรัทธาเพราะอาจารย์โรงเรียนแพทย์ 8 สถาบันที่ออกมาตอบโต้ว่าจะไม่รับรักษา คณะรัฐมนตรี ส.ส.ร่วมรัฐบาล และเจ้าหน้าที่ที่แต่งเครื่องแบบและแจ้งชั้นยศเพื่อตอบโต้การกระทำรุนแรงโดยการเข่นฆ่าประชาชนของตำรวจเมื่อวันที่ 7 ต.ค.51 จนทำให้มีผู้เสียชีวิต 2 รายและบาดเจ็บ พิการ มากกว่า 400 คน

ดูเหมือนว่า ปลื้ม ไม่ปลื้มจริงๆ

ผู้เขียนไม่แน่ใจว่าระบบที่ปลื้ม ไม่ปลื้มนั้น เป็นระบบเดียวกับระบบที่ ธงชัย วินิจจะกูล ประภาส ปิ่นตบแต่ง หรือ เหล่าอาจารย์ในมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน ไม่ปลื้มด้วยหรือไม่

เพราะหากปลื้ม ไม่ปลื้มเพราะบุคคลข้างต้นไม่รักษากฎหมาย และสร้างแต่ “อนารยะมวลชน” ผู้เขียนคิดว่า ปลื้ม คิดผิดก็คิดใหม่ได้มันไม่ใช่เรื่องน่าอายแต่ประการใด แม้ปลื้มจะเรียนจบจากเมืองนอกมาก็ตาม

ระบบจะเป็นระบบได้ก็เพราะทุกคนอยู่ภายใต้กติกาและเคารพกติกาเหมือนกัน หากฝ่ายหนึ่งไม่เคยเคารพกติกา จะหวังว่าอีกฝ่ายจะต้องเคารพกติกาไปตลอดโดยไม่มีการขัดขืนเลยดูจะเป็นระบบที่ห่างไกลจากประชาธิปไตยไปไกลอยู่ทีเดียวมิใช่หรือ

ระบบไม่ได้ถูกออกแบบมาให้ตำรวจสามารถที่จะทำร้ายประชาชนโดยไม่มีเหตุอันควรได้เพียงแค่รอฟังคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาแต่เพียงผู้เดียว ถ้าปลื้มจะบอกว่าตำรวจเป็นฝ่ายถูกกระทำก่อน ผู้เขียนและคงจะมีคนอีกมากกมายลุกขึ้นมาบอกว่าปลื้มพูดเท็จ

ระบบไม่ได้ถูกออกแบบมาให้กล่าวหาใครที่มีความเห็นตรงกันข้ามกับรัฐบาลว่าเป็นกบฏโดยง่าย ศาลอุทธรณ์ก็ได้ให้เหตุผลที่ยกเลิกข้อหากบฏไว้ว่าเป็นข้อกล่าวหาที่เลื่อนลอย

ระบบไม่ได้ถูกออกแบบมาให้หมอและนักบินไม่สามารถที่จะปฏิเสธสำนึกความเป็น “มนุษย์”ที่มีอยู่ในตัวตน

ปลื้มควรมีสติในการพูดจาให้มากกว่านี้และจงรีบขับไล่ปีศาจให้ออกจากใจและปากของตนไปโดยเร็ว ถ้าหากปลื้มคิดจะเป็นปัญญาชนสาธารณะที่สมควรได้รับการยกย่องจากสังคม

*หมายเหตุ - เป็นความเห็นของผู้เขียน ไม่ผูกพันกับหน่วยงานที่สังกัด

Link: http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9510000120753

Diesel Flash Fiction - Idealogue and PanOptic Motion OOH

With all this business of people creating their own video content, last week Idealogue took a turn for the literary helping to launch Diesel's new fall campaign in New York. Along with New York-based nonprofit Accompanied Literary Society, founded in 2004 to reinvent the idea of the literary salon, the idea shop curated a group of celebrity authors to create "Flash Fiction" stories inspired by images from Diesel's campaign, which then became part of an installation projected for three days on the building at One York Place in New York.